UWAGA! To jest archiwalna strona!
Aktualna wersja Nordic Walking jest tutaj
Zapraszamy

Naucz się chodzić Nordic Walking!

Nordic Walking - to spacer, marsz wzbogacony o uruchomienie obręczy barkowej poprzez użycie odpowiednio zaprojektowanych kijków. Powstały one w wyniku połączenia kijów trekkingowych i od nart biegowych. Specjalne uchwyty powodują odciążenie zarówno stawów kolanowych jak i kręgosłupa. Prostota, łatwość i bezpieczeństwo takiego marszu umożliwiają uczestnictwo w niej osób z różnego przedziału wiekowego i różnej kondycji fizycznej. Możemy uprawiać Nordic Walking w każdym klimacie, w dowolnym terenie, na wszystkich nawierzchniach i co ważne - przez cały rok i przez każdego!

Działanie spaceru nordyckiego

Dynamiczne, pełne rozmachu chodzenie z kijkami pozwala zdobywać kondycję oraz rozwijać poszczególne grupy mięśni, które normalnie są zaniedbywane a zatem ćwiczyć całe ciało. Treningowi poddawane są jednocześnie nogi i biodra, jak i górna część ciała ręce, bark, ramiona, mięśnie klatki piersiowej oraz kręgosłup. Uczestniczą w tym niemal wszystkie mięśnie badania dowodzą czynne zaangażowanie około 90% mięśni ciała. Również spalanie kalorii jest intensywniejsze niż podczas biegania i to o 20% - przy czym obciążenie dla stawów i kręgosłupa jest w przypadku równego podłoża o około 5 kilogramów mniejsze. W trakcie godzinnego treningu oznacza to zmniejszenie obciążenia o 13 ton, przy jednoczesnym trenowaniu wytrzymałości i efektywności. Każde w ten sposób stymulowane włókno mięśniowe pomaga naszemu ciału zachować witalność, szczupłą sylwetkę i zdrowie. Przemiana materii podlega pozytywnej stymulacji, co wpływa na redukcję zbędnych kilogramów.

Spacer nordycki jest bardzo popularny w krajach skandynawskich. Według danych z 2004 roku 19% Finów uprawia tą formę aktywności fizycznej. Zaczyna być także popularny w innych rejonach świata, jak chociaż by w Niemczech, Polsce.

Historia NW

Chody nordyckie wzięły początek od intensywnych treningów narciarzy biegowych w Finlandii, którzy latem trenowali z kijkami. W latach osiemdziesiątych XX w. podpatrzyli to inni sportowcy a 10 lat później upowszechniło się to w społeczeństwie.